• Breda, 1949.

• Opgegroeid binnen een artistiek gezin.

• Autodidact.

In 1999 heb ik een sabbatical van 5 maanden genomen, omdat ik naast mijn baan een grote belangstelling had voor Italië.
                                 
Waar ben ik geweest?
Perugia, Rome, Bologna, Florence en Sardinië.Ik heb mij daar ondergedompeld in de kunstgeschiedenis, kunst en de taal van het land.                    
In deze steden bewonderde ik beelden van Filippo Brunelleschi, Lorenzo Ghiberti, Donatello en Gian Lorenzo Bernini.
Mijn interesse werd meer en meer 

geprikkeld om in 3D te gaan werken.

Het schilderpalet werd ingeruild om plastisch werk te gaan maken in klei en was.

meer geprikkeld om in 3D te gaan werken.

Het schilderpalet werd ingeruild om plastisch werk te gaan maken in klei en was.

Ik ben later een maand naar het Moorse plaatsje Callosa d’en Sarriá gegaan, waar ik een project mocht doen van FCKD
(Fundación, Cultural, Knecht, Drenth), dat betrekking moest hebben op Spanje.

Ik heb mij toen verdiept in de Mythologie van Spanje, waar “de Stiersprong“ uit de Minoïsche periode 5000 v Chr., een ritueel was om de stier, het symbool van de oppergod Zeus, te eren.

In 1977 gestart met schilderlessen bij kunstschilder Peter van Houten (https://www.peterbvanhouten.nl/website/). Oprichter van De Foudgumse school (https://defoudgumseschool.nl/website/)..

​

De basisvaardigheden van het schilderen heb ik van hem geleerd.                

Daarna ben ik gaan schilderen bij kunstschilder Meinte Walta (https://nl.wikipedia.org/wiki/Meinte_Walta) in Leeuwarden. Hier heb geleerd het realisme los te laten en vrij te experimenteren met paletmes en dikke penselen. 

Deze manier van vormgeving heeft mij niet meer losgelaten, omdat ik voelde, dat ik mijn expressie hierdoor beter de vrije hand kon geven.
"Expressie” is voor mij de bakermat, van waaruit ik mijzelf wil laten zien.

Momenteel bewerk ik allerlei soorten stenen, waaronder speksteen en serpentijn.

Dat vergt een totaal andere aanpak waarbij de beperking mij enorm fascineert.

Het ligt niet echt in de lijn van mijn persoon, maar het keurslijf dwingt mij om eerst goed de steen in beeld te krijgen.

Het zoeken naar lijnen en diepere lagen is een eerste vereiste.

Uiteindelijk gebeurt er iets in mijn hoofd en laat ik mijn vijlen de vormen zoeken.

Ondanks de hardheid van de steen wil ik dat het beeld aaibaar en beweging uitstraalt.

​

Lianne Wouters
Harlingen